اعتصاب سراسری رانندگان کامیون علیه عاملان فقر ...زینت میرهاشمی.

اعتصاب سراسری رانندگان کامیون علیه عاملان فقر

زینت میرهاشمی

روز چهارشنبه ۹ خرداد، با چندین گردهمایی اعتراضی و تداوم اعتصاب گسترده رانندگان کامیون به پایان رسید. این اعتصابها در شرایطی صورت می گیرد که کارگزاران رژیم در اشکال مختلف علاوه بر دادن وعده های توخالی با تهدید و آزار برای در شکستن اعتصابها و جلوگیری از گردهمائیهای اعتراضی تلاش می کنند. پایوران رژیم و در راس آن خامنه ای به خوبی از عمق نفرت از نظام باخبرند و برای همین خامنه ای دستور تشکیل «یگانهای حفاظت در دستگاههای اجرایی» را می دهد.
صادق لاریجانی از جمله پایوران رژیم است که کاسه صبرش از این اعتراضهای مردمی به سر رسیده و در شکل خشنی واکنش نشان داد. صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه رژیم، گفت: «نظام نظاره گر نخواهد بود و به شدت با آنان برخورد می کند». البته این دژخیم منفور و فاسد «شدت برخورد» را مشخص نکرد. با نگاهی به چند رویداد مهم که در روز چهارشنبه جریان داشت، می بینیم که چرا پایوران رژیم این گونه آشفته حال شده و خشونت خود را به رخ مردم می کشند. در حالی که مردم نه تنها چیزی برای از دست دادن ندارند، بلکه هر روز سفره خود را خالی تر می بینند.
اعتراضها و اعتصابها روز چهارشنبه تلاشی است علیه عاملان فقر و بی عدالتی، علیه شلاق و زندان و علیه هر نوع فشاری که زندگی کارورزان را به تباهی کشیده است.

بیش از ۱۰۰ نفر از کارکنان گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، برای دومین روز دست به تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان استانداری خوزستان در اهواز زدند.
نزدیک به ۲۰۰۰ نفر از کارگران ۳ معدن همکار و حشونی و پایدانا متعلق به شرکت ذغال سنگ، در اعتراض به برآورده نشدن خواسته های شان دست از کار کشیدند.
دامداران استان فارس شیراز در محل جهاد کشاورزی استان فارس دست به تجمع اعتراضی زدند.
تعدادی از ساکنان منطقه (ناله شکینه) در محل فرمانداری شهرستان بوکان در اعتراض به نبود آب و گاز دست به تجمع اعتراضی زدند.
شالیکاران خوزستان در اعتراض به طرح ممنوعیت کشت برنج در خوزستان، دست به اعتراض زده و ساختمان اداره آب اهواز را تصرف کردند.
غارت شدگان افضل توس مشهد در بلوار سجاد تجمع کردند.
کارگران فاز ۱۲ پارس جنوبی در اعتراض به کاهش مزایای مزدی تجمع اعتراضی برگزار کردند.
کارگران کارخانه «آذرآب اراک» در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات مزدی خود مقابل ساختمان استانداری مرکزی تجمع کردند.
و اعتصاب سراسری رانندگان خودروهای سنگین و کامیونداران برای نهمين روز متوالي ادامه یافت.

عتصاب سراسری رانندگان کامیون علیه عاملان فقر . زینت میرهاشمی.

اعتصاب سراسری رانندگان کامیون علیه عاملان فقر

زینت میرهاشمی

روز چهارشنبه ۹ خرداد، با چندین گردهمایی اعتراضی و تداوم اعتصاب گسترده رانندگان کامیون به پایان رسید. این اعتصابها در شرایطی صورت می گیرد که کارگزاران رژیم در اشکال مختلف علاوه بر دادن وعده های توخالی با تهدید و آزار برای در شکستن اعتصابها و جلوگیری از گردهمائیهای اعتراضی تلاش می کنند. پایوران رژیم و در راس آن خامنه ای به خوبی از عمق نفرت از نظام باخبرند و برای همین خامنه ای دستور تشکیل «یگانهای حفاظت در دستگاههای اجرایی» را می دهد.
صادق لاریجانی از جمله پایوران رژیم است که کاسه صبرش از این اعتراضهای مردمی به سر رسیده و در شکل خشنی واکنش نشان داد. صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه رژیم، گفت: «نظام نظاره گر نخواهد بود و به شدت با آنان برخورد می کند». البته این دژخیم منفور و فاسد «شدت برخورد» را مشخص نکرد. با نگاهی به چند رویداد مهم که در روز چهارشنبه جریان داشت، می بینیم که چرا پایوران رژیم این گونه آشفته حال شده و خشونت خود را به رخ مردم می کشند. در حالی که مردم نه تنها چیزی برای از دست دادن ندارند، بلکه هر روز سفره خود را خالی تر می بینند.
اعتراضها و اعتصابها روز چهارشنبه تلاشی است علیه عاملان فقر و بی عدالتی، علیه شلاق و زندان و علیه هر نوع فشاری که زندگی کارورزان را به تباهی کشیده است.

بیش از ۱۰۰ نفر از کارکنان گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، برای دومین روز دست به تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان استانداری خوزستان در اهواز زدند.
نزدیک به ۲۰۰۰ نفر از کارگران ۳ معدن همکار و حشونی و پایدانا متعلق به شرکت ذغال سنگ، در اعتراض به برآورده نشدن خواسته های شان دست از کار کشیدند.
دامداران استان فارس شیراز در محل جهاد کشاورزی استان فارس دست به تجمع اعتراضی زدند.
تعدادی از ساکنان منطقه (ناله شکینه) در محل فرمانداری شهرستان بوکان در اعتراض به نبود آب و گاز دست به تجمع اعتراضی زدند.
شالیکاران خوزستان در اعتراض به طرح ممنوعیت کشت برنج در خوزستان، دست به اعتراض زده و ساختمان اداره آب اهواز را تصرف کردند.
غارت شدگان افضل توس مشهد در بلوار سجاد تجمع کردند.
کارگران فاز ۱۲ پارس جنوبی در اعتراض به کاهش مزایای مزدی تجمع اعتراضی برگزار کردند.
کارگران کارخانه «آذرآب اراک» در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات مزدی خود مقابل ساختمان استانداری مرکزی تجمع کردند.
و اعتصاب سراسری رانندگان خودروهای سنگین و کامیونداران برای نهمين روز متوالي ادامه یافت.

سهیل عربی:افشای شرایط وخیم زندان فشافویه با 10هزار زندانی معتاد زیر سی سال .

سهیل عربی:افشای شرایط وخیم زندان فشافویه با 10هزار زندانی معتاد زیر سی سال
زندانی سیاسی سهیل عربی در پیامی از زندان جهنمی تهران بزرگ با یک پیام تمامی اسرار زندان تهران بزرگ را برملا کرد
سهیل در این پیام نوشت:‌
انقلاب اینگونه رخ می دهد!
یکی فدای همه می شود تا همه برای هدفی مشخص که همانا انقلاب است یکی شوند.
هدف من از اعتصاب ها هرگز رهایی از زندان نبوده است. آنارشیست می جنگد تا حصار،زندان،مرگ و نابرابری را از بین ببرد.
اینجا زندان تهران بزرگ جایی که ۱۰ هزار جوان دهه هفتادی را به زنجیر کشیده اند و به وسیله مأموران و مسئولان زندان آنان را معتاد به شیشه، هروئین و متادون می کنند تا درآمدی نجومی از فروش مواد مخدر به زندانیان داشته باشند.
مواد مخدری که توسط مسئولین زندان وارد می شود.اکنون ماه رمضان شان است. مردم را وادار می کنند که در این گرمای طاقت فرسای فشافویه روزه بگیرند اما حتا ده درصد از بودجه یی که برای تغذیه زندانی از دولت اخذ می شود هم برای خوراک زندانیان صرف نمی شود و به واقع جیره غذایی زندان قابل خوردن نیست که البته این کیفیت از خوراک زندانی کاملا هدفمند است.
خوراک بی کیفیت و غیربهداشتی می دهند تا قابل خوردن نباشند تا مردم مجبور شوند اجناس را چندین برابر قیمت بیرون از زندان در فروشگاههای زندان خریداری نمایند و اینگونه نان به خون زندانی و خانواده اش می آلایند.
اینجا شکنجه گاه زندان تهران بزرگ است که نامش را ندامتگاه گذاشته اند، که به واقع دانشگاهی برای خلافکار تر شدن جوانان می باشد به جز اندکی که می توانند به وکیل بند و نوچه هایش و زندانبانان باج و رشوه بدهند باقی از سایتهای ورزشی و فرهنگی محروم می باشند
مسئولین زندان بر خلاف آئین نامه زندانها، از زندانیانی که در بیرون زندان زورگیر بودند به عنوان پرسنل انتظامات استفاده می کنند و این افراد به سادگی در درون زندان اقدام به زور گیری و پخش مواد مخدر می کنند.
در ادامه این پیام آمده است: اینجا زندان تهران بزرگه! استفاده از همین حمامی که در هر هفته حدود ۲ ساعت آب نسبتا ولرم دارد برای هشتاد درصد زندانیان یک آرزوست. وضعیت زندانی که در نزدیکی پایتخت می باشد چنین است وای به حال زندان شهرستان.
آری قصد من از اعتصاب صرفا نجات خودم از این شکنجه گاه نمی باشد بلکه می خواهم صدایم شنیده شود و به فریاد هزاران جوان سرزمین ام برسید.
آن چه که نوشتم مشتی بود که نمونه خروار است. قطعا وضعیت بسیار وخیمتر از آنی است که تصور کنید.بازمی گویم برای انقلاب هر روز دیرتر می شود همین امروز هم اگر سرزمینمان را آزاد کنیم سالها باید تلاش کنیم تا دستکم به ۴۰ سال پیش بازگردیم پیشرفت پیشکش!
امیدوارم صدایم شنیده شود. امیدوارم درک کنیدکه چه سختی می کشم برای نوشتن این نامه و پخش کردنش و چه تنبیهی در انتظار من است و امیدوارم راهکاری برای این درد مشترک پیدا کنید!
سهیل عربی –زندان تهران بزرگ- خرداد ۹۷

پیام اسماعیل عبدی بمناسبت اول ماه مه از زندان اوین .

پیام اسماعیل عبدی بمناسبت اول ماه مه از زندان اوین

 

اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران را به همه کارگران جهان تبریک می‌گویم!

صاحبان قدرت و سرمایه، هستی ما کارگران را به گروگان گرفته‌اند. هیچ اعتراضی از طرف ما را برنمی ‌تابند و آنرا "علیه امنیت ملی" نامیده تا ما را به بند کشند. تحت شرایط کنونی حاکم بر ایران، میلیونها خانواده کارگری در زیر خط فقر زندگی می‌کنند، ابعاد هولناک بیکاری و فقدان امکانات رفاهی برای بیکاران، زندگی فلاکت‌باری را بر این خانواده ‌ها تحمیل کرده است.

به حراج گذاشتن صنایع، معادن، ثروت اجتماعی و کالایی ‌سازی آموزش و پرورش عملاً امنیت کار و زندگی میلیونها کارگر و خانواده آنها را در خطری بسیار جدی قرار داده است. اختلاسهای مالی از طرف مافیای قدرت، ثروت انباشته شده میلیونها انسان را به غارت می‌برد و تحت چتر امنیتی موجود به زندگی خود ادامه می‌دهند اما کارگر، معلم و هر معترضی به شرایط فلاکتبار کنونی به‌شدت سرکوب و به بند کشیده می‌شود.

تخریب اسف‌بار و بعضاً جبران‌ناپذیر زیست‌محیطی، بحران آب، مشکل ریزگردها، تخریب جنگل‌ها، آلودگی هوا، و خشک شدن دریاچه و تالاب‌ها ادامه زندگی میلیون‌ها نفر از جمعیت کشور را با خطر جدی روبرو کرده است. تداوم شرایط حاکم بر ایران، سقوط استانداردهای زندگی کارگران، معلمان، زحمتکشان و افزایش تعداد بیکاران و تخریب بازهم بیشتر محیط ‌زیست و گسترش فقر و فلاکت و انواع ناهنجاریهای اجتماعی، چون تن‌فروشی، اعتیاد و ازهم‌گسیختگی خانواده‌ ها خواهد شد.

این چشم ‌انداز وضعیتی است که اگر تغییر نکند فجایع جبران‌ ناپذیری را به‌ دنبال خواهد داشت.

 اول ماه مه روزی است که کارگران در بسیاری از کشورهای جهان به خیابانها می ‌آیند تا به همه فلاکتی که نظام استثمارگرانه سرمایه ‌داری به آنها تحمیل کرده اعتراض کنند. در ایران اما کارگران حتی از برگزاری این هم محرومند.

 من به عنوان یک معلم، از درون زندان اوین و در هشتمین روز اعتصاب‌غذای خود، اول ماه می، روز همبستگی جهانی کارگران را، به همه کارگران جهان تبریک می‌ گویم و از همه فعالان و تشکلهای کارگری و معلمان که حمایت خود را با خواسته ‌ها و مطالبات من که همانا خواست تمامی کارگران و معلمان است، اعلام کردند، تشکر می‌کنم.

این روز، روز همبستگی همه گارگران جهان است. امیدوارم در ایران، معلمان و کارگران عدالت‌ خواه با همبستگی بیشتر در جهت احقاق حقوق حقه خود تلاش کنند.

 زنده باد اتحاد همه کارگران جهان

 اسماعیل عبدی زندان اوین 11 اردیبهشت 1397

منبع: نبردخلق شماره ۳۹۸، اردیبهشت ۱۳۹۷ -  آوریل ۲۰۱۸

 

سوریه؛ تبدیل رژیم جمهوری اسلامی از مُتحد به مُزاحم .... منصور امان.

سوریه؛ تبدیل رژیم جمهوری اسلامی از مُتحد به مُزاحم

منصور امان

رژیم جمهوری اسلامی در حال نزدیک شدن به انتهای بُن بستی است که با دست زدن به شرارت نظامی در سوریه خود را به درون آن رانده است. تحولات جاری نشان می دهد به همان میزان که صحنه جنگ داخلی سوریه بازیگران اصلی خود را پیدا می کند، نقش رژیم مُلاها بیشتر و بیشتر به موی دماغ مُتحدانش تنزُل می یابد.

آقای پوتین، سرپرست خارجی رژیم ولایت فقیه، در آخرین روزهای اُردیبهشت ماه پیام روشنی در این باره ارسال کرد که مقصد آن فقط مُلاهای تهران نبودند. او با تاکید بر اینکه با "آغاز فرایند سیاسی، نیروهای مُسلح خارجی باید جمهوری عربی سوریه را ترک کنند"، به غرب اطمینان می داد که حاضر به مُشارکت با آن در تعیین آینده سوریه است.

بی تردید چرخش مُسکو دلایل خود را از آمادگی آمریکا و اُروپا برای توافُق در دیگر حوزه های مورد اختلاف که برای روسیه مُهم انگاشته می شوند، کسب می کند. این یک بازی بُزُرگ تر در زمینی پهناورتر از سوریه است که در آن مُهره های کوچک همچون رژیم جمهوری اسلامی می توانند به بازی گرفته شوند یا کنار گذاشته شوند.

بُهت و شگفتی حاکمان جمهوری اسلامی از سُخنان آقای پوتین، در فرو رفتن آنها به سُکوتی یکپارچه نمایان شده است. تنها واکُنش ثبت شده در این باره سُخنان یک پایور جُزء در وزارت خارجه مُلاها است که جُز ادبیات شناخته شده حُکومت، آمیزه ای از تکذیب، دُروغ و لاف و گزاف، چیزی بر موضوع نیافزود.

با این حال اگر حملات سنگین و بدون توقُف اسراییل به تاسیسات و نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه هنوز نمی توانست رویکرد کرملین را برای کُند ذهنهای اُم القُرا به خوبی ترجُمه کند، این وظیفه را آقای "لاورنتیف"، نماینده وِیژه آقای پوتین در اُمور سوریه به عُهده گرفت که روشن ساخت منظور رییس جمهور روسیه "همه نیروهای نظامی خارجی در سوریه، از جُمله حزب الله لُبنان و ایرانیها" است. او تاکید کرد که سُخنان آقای پوتین "یک پیام سیاسی است".

پیشنهاد جدید مُسکو برای ایجاد یک منطقه بین مرزی به پهنای ۶۰ کیلومتر در مرزهای اسراییل و اُردن با سوریه و خارج کردن نیروهای مُزدور سپاه پاسداران از آن، گامی در راستای عملی ساختن "پیام" آقای پوتین است. به همین گونه می توان جایگاه مُذاکره "غیرمُستقیم" رژیم جمهوری اسلامی با اسراییل در اُردُن را سنجید؛ یک عقب نشینی جانانه دیگر از ادعاهای توخالی که تنها می تواند زیر فشار و به سفارش روسیه صورت گرفته باشد تا با جوهر رُسوایی حاکمان درمانده ایران، زیر وعده های خود را مُهر کند.

تحولات مزبور آینده حُضور رژیم ولایت فقیه در سوریه را با ابهامهای بیشتری روبرو ساخته است. از سوی دیگر این تحولات روشن ساخته است که تا چه اندازه ادامه یا پایان ماجراجویی نظامی حُکومت در سوریه، به تصمیم و منافع روسیه مشروط است.

مفهوم دیگر این واقعیت آن است که سرمایه گذاری هنگُفت مالی و انسانی حاکمان کشور در سوریه، خود به تنهایی ارزشی حتی به اندازه پول خُرد ندارد و "نظام" در کنار داعش، بازنده اصلی جنگ داخلی در این کشور است.

مردُم ایران نه سودی از ریختن ثروت ملی کشورشان به تنور جنگ سوریه برده اند و نه انتظار آن را می کشند. آنها فقط می توانند مانع دست درازی بیشتر حُکومت برای خرج از جیب و سُفره خود و آینده فرزندان شان شوند. حُکومت به همان اندازه که به پایان کار خود در سوریه نزدیک تر می شود، هزینه های بیهوده بیشتری را برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن آن صرف خواهد کرد. این چرخه غارت و فلاکت باید مُتوقف شود، همین امروز بهتر از فردا.

سوریه؛ تبدیل رژیم جمهوری اسلامی از مُتحد به مُزاحم ...... منصور امان.

سوریه؛ تبدیل رژیم جمهوری اسلامی از مُتحد به مُزاحم

منصور امان

رژیم جمهوری اسلامی در حال نزدیک شدن به انتهای بُن بستی است که با دست زدن به شرارت نظامی در سوریه خود را به درون آن رانده است. تحولات جاری نشان می دهد به همان میزان که صحنه جنگ داخلی سوریه بازیگران اصلی خود را پیدا می کند، نقش رژیم مُلاها بیشتر و بیشتر به موی دماغ مُتحدانش تنزُل می یابد.

آقای پوتین، سرپرست خارجی رژیم ولایت فقیه، در آخرین روزهای اُردیبهشت ماه پیام روشنی در این باره ارسال کرد که مقصد آن فقط مُلاهای تهران نبودند. او با تاکید بر اینکه با "آغاز فرایند سیاسی، نیروهای مُسلح خارجی باید جمهوری عربی سوریه را ترک کنند"، به غرب اطمینان می داد که حاضر به مُشارکت با آن در تعیین آینده سوریه است.

بی تردید چرخش مُسکو دلایل خود را از آمادگی آمریکا و اُروپا برای توافُق در دیگر حوزه های مورد اختلاف که برای روسیه مُهم انگاشته می شوند، کسب می کند. این یک بازی بُزُرگ تر در زمینی پهناورتر از سوریه است که در آن مُهره های کوچک همچون رژیم جمهوری اسلامی می توانند به بازی گرفته شوند یا کنار گذاشته شوند.

بُهت و شگفتی حاکمان جمهوری اسلامی از سُخنان آقای پوتین، در فرو رفتن آنها به سُکوتی یکپارچه نمایان شده است. تنها واکُنش ثبت شده در این باره سُخنان یک پایور جُزء در وزارت خارجه مُلاها است که جُز ادبیات شناخته شده حُکومت، آمیزه ای از تکذیب، دُروغ و لاف و گزاف، چیزی بر موضوع نیافزود.

با این حال اگر حملات سنگین و بدون توقُف اسراییل به تاسیسات و نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه هنوز نمی توانست رویکرد کرملین را برای کُند ذهنهای اُم القُرا به خوبی ترجُمه کند، این وظیفه را آقای "لاورنتیف"، نماینده وِیژه آقای پوتین در اُمور سوریه به عُهده گرفت که روشن ساخت منظور رییس جمهور روسیه "همه نیروهای نظامی خارجی در سوریه، از جُمله حزب الله لُبنان و ایرانیها" است. او تاکید کرد که سُخنان آقای پوتین "یک پیام سیاسی است".

پیشنهاد جدید مُسکو برای ایجاد یک منطقه بین مرزی به پهنای ۶۰ کیلومتر در مرزهای اسراییل و اُردن با سوریه و خارج کردن نیروهای مُزدور سپاه پاسداران از آن، گامی در راستای عملی ساختن "پیام" آقای پوتین است. به همین گونه می توان جایگاه مُذاکره "غیرمُستقیم" رژیم جمهوری اسلامی با اسراییل در اُردُن را سنجید؛ یک عقب نشینی جانانه دیگر از ادعاهای توخالی که تنها می تواند زیر فشار و به سفارش روسیه صورت گرفته باشد تا با جوهر رُسوایی حاکمان درمانده ایران، زیر وعده های خود را مُهر کند.

تحولات مزبور آینده حُضور رژیم ولایت فقیه در سوریه را با ابهامهای بیشتری روبرو ساخته است. از سوی دیگر این تحولات روشن ساخته است که تا چه اندازه ادامه یا پایان ماجراجویی نظامی حُکومت در سوریه، به تصمیم و منافع روسیه مشروط است.

مفهوم دیگر این واقعیت آن است که سرمایه گذاری هنگُفت مالی و انسانی حاکمان کشور در سوریه، خود به تنهایی ارزشی حتی به اندازه پول خُرد ندارد و "نظام" در کنار داعش، بازنده اصلی جنگ داخلی در این کشور است.

مردُم ایران نه سودی از ریختن ثروت ملی کشورشان به تنور جنگ سوریه برده اند و نه انتظار آن را می کشند. آنها فقط می توانند مانع دست درازی بیشتر حُکومت برای خرج از جیب و سُفره خود و آینده فرزندان شان شوند. حُکومت به همان اندازه که به پایان کار خود در سوریه نزدیک تر می شود، هزینه های بیهوده بیشتری را برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن آن صرف خواهد کرد. این چرخه غارت و فلاکت باید مُتوقف شود، همین امروز بهتر از فردا.

رژیم جمهوری اسلامی در حال نزدیک شدن به انتهای بُن بستی است که با دست زدن به شرارت نظامی در سوریه خود را به درون آن رانده است. تحولات جاری نشان می دهد به همان میزان که صحنه جنگ داخلی سوریه بازیگران اصلی خود را پیدا می کند، نقش رژیم مُلاها بیشتر و بیشتر به موی دماغ مُتحدانش تنزُل می یابد.

آقای پوتین، سرپرست خارجی رژیم ولایت فقیه، در آخرین روزهای اُردیبهشت ماه پیام روشنی در این باره ارسال کرد که مقصد آن فقط مُلاهای تهران نبودند. او با تاکید بر اینکه با "آغاز فرایند سیاسی، نیروهای مُسلح خارجی باید جمهوری عربی سوریه را ترک کنند"، به غرب اطمینان می داد که حاضر به مُشارکت با آن در تعیین آینده سوریه است.

بی تردید چرخش مُسکو دلایل خود را از آمادگی آمریکا و اُروپا برای توافُق در دیگر حوزه های مورد اختلاف که برای روسیه مُهم انگاشته می شوند، کسب می کند. این یک بازی بُزُرگ تر در زمینی پهناورتر از سوریه است که در آن مُهره های کوچک همچون رژیم جمهوری اسلامی می توانند به بازی گرفته شوند یا کنار گذاشته شوند.

بُهت و شگفتی حاکمان جمهوری اسلامی از سُخنان آقای پوتین، در فرو رفتن آنها به سُکوتی یکپارچه نمایان شده است. تنها واکُنش ثبت شده در این باره سُخنان یک پایور جُزء در وزارت خارجه مُلاها است که جُز ادبیات شناخته شده حُکومت، آمیزه ای از تکذیب، دُروغ و لاف و گزاف، چیزی بر موضوع نیافزود.

با این حال اگر حملات سنگین و بدون توقُف اسراییل به تاسیسات و نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه هنوز نمی توانست رویکرد کرملین را برای کُند ذهنهای اُم القُرا به خوبی ترجُمه کند، این وظیفه را آقای "لاورنتیف"، نماینده وِیژه آقای پوتین در اُمور سوریه به عُهده گرفت که روشن ساخت منظور رییس جمهور روسیه "همه نیروهای نظامی خارجی در سوریه، از جُمله حزب الله لُبنان و ایرانیها" است. او تاکید کرد که سُخنان آقای پوتین "یک پیام سیاسی است".

پیشنهاد جدید مُسکو برای ایجاد یک منطقه بین مرزی به پهنای ۶۰ کیلومتر در مرزهای اسراییل و اُردن با سوریه و خارج کردن نیروهای مُزدور سپاه پاسداران از آن، گامی در راستای عملی ساختن "پیام" آقای پوتین است. به همین گونه می توان جایگاه مُذاکره "غیرمُستقیم" رژیم جمهوری اسلامی با اسراییل در اُردُن را سنجید؛ یک عقب نشینی جانانه دیگر از ادعاهای توخالی که تنها می تواند زیر فشار و به سفارش روسیه صورت گرفته باشد تا با جوهر رُسوایی حاکمان درمانده ایران، زیر وعده های خود را مُهر کند.

تحولات مزبور آینده حُضور رژیم ولایت فقیه در سوریه را با ابهامهای بیشتری روبرو ساخته است. از سوی دیگر این تحولات روشن ساخته است که تا چه اندازه ادامه یا پایان ماجراجویی نظامی حُکومت در سوریه، به تصمیم و منافع روسیه مشروط است.

مفهوم دیگر این واقعیت آن است که سرمایه گذاری هنگُفت مالی و انسانی حاکمان کشور در سوریه، خود به تنهایی ارزشی حتی به اندازه پول خُرد ندارد و "نظام" در کنار داعش، بازنده اصلی جنگ داخلی در این کشور است.

مردُم ایران نه سودی از ریختن ثروت ملی کشورشان به تنور جنگ سوریه برده اند و نه انتظار آن را می کشند. آنها فقط می توانند مانع دست درازی بیشتر حُکومت برای خرج از جیب و سُفره خود و آینده فرزندان شان شوند. حُکومت به همان اندازه که به پایان کار خود در سوریه نزدیک تر می شود، هزینه های بیهوده بیشتری را برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن آن صرف خواهد کرد. این چرخه غارت و فلاکت باید مُتوقف شود، همین امروز بهتر از فردا.

دانشگاه در ماهی که گذشت ....... کامران عالمی نژاد.

 

دانشگاه در ماهی که گذشت

کامران عالمی نژاد

 

دانشجوی دختر خیابان انقلاب به یکسال زندان محکوم شد

نسرین ستوده، وکیل مریم شریعتمداری، یکی از دختران خیابان انقلاب، ‌روز سه‌ شنبه ۷ فروردین از محکوم شدن موکلش در دادگاه کیفری استان تهران به یک سال حبس تعزیری خبر داد. وی افزود که اتهام مریم شریعتمداری، "تشویق به فساد از طریق کشف حجاب" بوده است.

مریم شریعتمداری، ۳۲ ساله و دانشجوی رشته کامپیوتر دانشگاه امیرکبیر تهران، روز 4 اسفند سال گذشته با بالا رفتن از سکو‌ی مخابرات خیابان انقلاب،‌در اعتراض به حجاب اجباری روسری اش را برداشت و در دست گرفت. یک مامور نیروی انتظامی،‌مریم شریعتمداری را با خشونت به پایین سکو هل داد که سبب آسیب دیدن پای او شد.

فیلم برخورد با مریم شریعتمداری بازتاب گسترده ‌ای در شبکه های اجتماعی یافت.

 

بازگشت مهدیه گلرو به دانشگاه/ سردرگمی دیگر دانشجویان ستاره دار

مهدیه گلرو، فعال دانشجویی و از فعالان حقوق زنان که به دلیل فعالیتهای خود از تحصیل محروم و در شمار دانشجویان ستاره‌ دار قرار گرفته بود، پس از ده سال به دانشگاه بازگشت. با این حال دانشجویان ستاره ‌دار دیگر از جمله مجید دری با وجود چند روز تحصن مقابل وزارت علوم، همچنان از ادامه تحصیل محروم هستند و نه‌ تنها گره ‌ای از مشکل شان باز نشده، بلکه تهدید نیز شده‌ اند.

موج جدید اعتراض ‌دانشجویان ستاره‌ دار زمانی بود که منصور غلامی، وزیر علوم، در آذر ماه سال گذشته اعلام کرد که دانشجوی ستاره‌ دار نداریم! مجید دری در اعتراض به حرفهای او، با یک تابلوی دست ‌نویس مقابل وزارت علوم تحصن کرد و مهدیه گلرو هم با او همراه شد و نامه اعتراضی خود را به وزارت علوم داد. در آن زمان مهدیه گلرو در توییتر خود نوشت که مسوول حراست وزارت علوم، دری را به زندان تهدید کرده است.

پس از آن تعداد دیگری از دانشجویان اعلام کردند که ستاره ‌دار هستند، از حق تحصیل محروم شده ‌اند و پیگیریهای شان برای برطرف شدن این مشکل بی‌ نتیجه بوده است.

اواخر سال ۹۶ مشکل مهدیه گلرو حل شد و غلامی اعلام کرد که تنها دانشجوی ستاره ‌دار مجید دری است، دری چندین روز مقابل وزارت علوم رفت و به این وضعیت اعتراض کرد. او در توییتر خود نوشته بود: "امروز هنگام رسیدنم فضا ملتهب به نظر می‌ رسید. نیروى انتظامى مستقر شده و تعداد سربازها بیشتر بودند. نیروى انتظامى از من خواست که محل را ترک کنم در غیر این ‌صورت مجبور هستند بازداشتم کنند. هدف من دانشگاه است نه زندان، اما اگر مسیرش از زندان بگذرد هم ابایی ندارم. بازگشتم تا هفته بعد."

 

بی خبری از وضعیت دانشجوی بازداشتی دانشگاه خوارزمی

عرفان ساعد پناه، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی تهران، در تاریخ ۲۸ اسفند ۹۶ از سوی نهادهای امنیتی در شهر سنندج بازداشت شده و تاکنون از وضعیت وی اطلاعی در دست نیست و خانواده او در بی خبری به سر می برند.

این دانشجوی اهل سنندج در اداره اطلاعات سنندج نگهداری می شود و تلاش خانواده برای ملاقات و آگاهی از وضعیت او بی نتیجه مانده است. به آنها گفته شده وی اجازه ملاقات نداشته و مراحل بازجویی را طی می کند.

خاطر نشان می شود که دلیل بازداشت این دانشجو تلاش برای برگزاری جشن نوروز در مناطق کردنشین عنوان شده است.

 

تجمع دانشجویان دانشگاه شیراز در اعتراض به اخراج یکی از اساتید

روز پنجشنبه ۲۳ فروردین جمعی از دانشجویان دانشگاه شیراز در اعتراض به اخراج یکی از استادان دانشگاه توسط عوامل حکومتی دست به تجمع زدند.

آنها پلاکاردهای در دست داشتند که بر ‌آنها از جمله نوشته شده بود: "تلاش و علم و دانش، اخراج شدن جوابش"، "نه به اخراج مغزها".

در چند ماه اخیر اخراج استادان به دلیل دگراندیشی یا ابراز انتقاد شدت گرفته. گذشته از اخراج صدها استاد از دانشگاه آزاد، دانشگاه های دولتی نیز دست به تصفیه کادر علمی زده اند.

 

تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس

جمعی از دانشجویان در دانشگاه تربیت مدرس تهران با برگزاری تجمع اعتراضی خواهان رفع مشکلات صنفی، شفافیت بودجه ‌ها و هزینه‌ های دانشگاه شدند.

روز یکشنبه ۲۶ فروردین دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس در اعتراض به سیاستگذاریهای مدیران رده بالای دانشگاه و به ویژه معاون دانشجویی، محمدرضا اصلاحچی، تجمع و اعتراض کردند.

دانشجویان خواستار شفافیت در بودجه و هزینه های دانشگاه هستند. آنها می گویند امکانات و بودجه دانشگاه در اثر سوومدیریت هیات رییسه اتلاف شده و به درستی صرف نمی شود.

دانشجویان همچنین به تخلیه غیرقانونی خوابگاهها، اجاره امکانات دانشگاه (سالن ورزشی، استخر و…) به نهادها و اشخاص خارجی و مسایلی از این دست که محصول سوومدیریت و نگاه تجاری و بنگاه دارانه مسوولان دانشگاه است، اعتراض دارند.

شورای صنفی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس حمایت خود از این اعتراضات اعلام کرده است.

 

اعتراضات دانشجویی در دانشگاه تربیت مدرس وارد چهارمین روز شد

روز سه‌ شنبه ۲۸ فروردین، دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس در چهارمین روز از اعتراضهای خود، دوباره در مقابل ساختمان مرکزی دانشگاه اقدام به تجمع کردند.

این اعتراضها ابتدا از تخلیه‌اجباری خوابگاه فردوسی کلید خورد که دانشجویان آن را غیرقانونی می‌ خوانند، اما در ادامه مسایل مختلف انباشته ‌شده در دو سال اخیر، بخشی از دانشجویان ورودی سالهای مختلف دانشگاه را به شرکت در تجمعات اعتراضی به مدیریت ناکارآمد دانشگاه برانگیخت.

از سویی نیز، کنایه‌تلویحی کانال رسمی دانشگاه تربیت مدرس و تعبیر اعتراض دانشجویان به "اغتشاش"، ناراحتی معترضان را برانگیخته است.

دانشجویان معترض با در دست داشتن نوشته‌ هایی از جمله "دانشگاه، بنگاه نیست"، "نگاه بازاری به دانشگاه ممنوع" و با سر دادن شعارهایی مثل "صندلی حیا کن، معاون را رها کن"، با حرکت جمعی در محوطه دانشگاه به اعتراض پرداختند.

 

 

(منابع: رادیو فردا، خبرگزاری هرانا، دانشجو آنلاین، من یک دانشجو، انصاف نیوز)

 

(خطاب به اجلاس سازمان جهانی کار و سندیکاهای بین المللی).سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ....سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه
فشار بر سندیکاها و جنبش کارگری مستقل ایران را قویا محکوم می کنیم
(خطاب به اجلاس سازمان جهانی کار و سندیکاهای بین المللی)
دوشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۸ مه ۲۰۱۸
فشار بر کارگران ایران برای جلوگیری از ایجاد سندیکا و تشکل مستقل کارگری همچنان ادامه دارد. کارگران به دلیل فعالیت‌های سندیکایی مورد آزار و اذیت‌های دولتی قرار می‌گیرند. دولت و وزارت کار با اخراج، بازداشت و زندانی کردن کارگران پیشرو مانع از فعالیت سندیکاهای موجود و ایجاد سندیکاهای جدید می‌شوند. اعتصابات و اعتراضات کارگری به رسمیت شناخته نمی‌شود و کارگران پیشرو در اعتصابات و اعتراضات با اتهامات واهی امنیتی بازداشت، محاکمه و زندانی می‌گردند. در همین راستا دو تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد محکوم به حبس‌های طولانی گردیده و پنج تن از اعضای این سندیکا چندین سال است که از کار اخراج شده‌اند. کارگران زندانی و اخراج شده سال‌های گذشته از سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه همچنان با محدودیت های فراوان برای ادامه فعالیت سندیکایی مواجه اند از جمله آن تبدیل قرارداد کار آنان از دائمی به قراردادی است که در نتیجه آن امنیت شغلی شان از بین رفته است. اعتراضات و اعتصابات یکسال اخیر کارگران عضو این سندیکا که عمدتا به دلیل عدم پرداخت چندین ماهه حقوق شان صورت گرفته، به شدت سرکوب شده و ۳۵ تن از کارگران با دستور قضایی احضار و با اتهامات واهی مورد محاکمه قرار گرفته‌اند.
وزارت کار برای فریب سازمان بین‌المللی کار با کمک نهاد خانه کارگر و حزب اسلامی کار اقدام به تشکیل اتحادیه‌های صوری و وابسته نموده بدون آنکه کارگران در آنها حضور داشته باشند. شوراهای اسلامی کار، انجمن‌های صنفی و کانون عالی نمایندگان کارگر تشکل‌های وابسته به دولت هستند و در جهت اهداف دولت در تضییع حقوق کارگران حرکت می‌کنند. حتی شوراهای اسلامی کار و نهاد خانه کارگر سال ۲۰۰۵ در حمله سازمان یافته دولتی به سندیکای کارگران شرکت واحد و ضرب و شتم کارگران عضو سندیکا نقش بسزایی داشته‌اند.
در حالیکه دولت ایران توانسته سه دوره متوالی به عنوان عضو اصلی هیات مدیره سازمان جهانی کار انتخاب شود؛ باز هم اجلاس امسال ای ال او در ژنو٬ بدون حضور هیچ نماینده و سخنگویی از طرف طبقه کارگر ایران برگزار می‌شود. شکایت‌های سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که از سال ۲۰۰۵ در سازمان جهانی کار به ثبت رسیده و تاکنون موارد متعدد دیگری به آن افزوده شده است رسیدگی نشده و دولت ایران مجال یافته تا هر سال گزارشات غیر واقعی به آن سازمان ارائه و حق کارگران آسیب دیده را پایمال کند. حتی نمایندگان سازمان جهانی کار که اخیرا به تهران سفر کرده و می توانستند از طریق ایمیل رسمی این دو سندیکا با نمایندگان واقعی کارگران دیدار کنند این مهم را انجام ندادند و در عوض با افرادی که وزارت کار تحت عنوان نمایندگان کارگر سازمان داده بود دیدار کردند.
همچنان دولت ایران مقاوله نامه‌های ۸۷ و ۹۸ را امضا نکرده و حقوق کارگران در رابطه با ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری، حق اعتراض و اعتصاب، مذاکرات برای توافق بر پیمان دسته جمعی و .... را به رسمیت نمی‌شناسد. بنابراین همه سندیکاها و تشکلات بین المللی را فرا می‌خوانیم تا صدای اعتراض و خواست‌های طبقه کارگر ایران در اجلاس امسال باشند.
سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و سندیکای شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه ضمن محکوم کردن تعرض به فعالان سندیکایی و جنبش کارگری و همچنین سرکوب اعتصابات و اعتراض‌های کارگری از سوی دولت، بر حق تشکل‌یابی کارگران تاکید نموده و خواهان رفع محدودیت‌ از فعالیت سندیکایی و صنفی کارگران و عضویت آزادانه آنها در تشکلات کارگری دلخواه شان می‌باشد.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه
دوشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۸ مه ۲۰۱۸

نامه سرگشاده مادر رامین حسین پناهی به فدریکا موگرینی ....قلب مرا هم روی میز مذاکره بگذارید.

نامه سرگشاده مادر رامین حسین پناهی به فدریکا موگرینی
قلب مرا هم روی میز مذاکره بگذارید.
این نامه یک مادر است از یک شهر کوچک در کردستان ایران، مادری که قلبش هر روز در تب و تاب است ، چرا که جگر گوشه اش ممکنست در زندانی در همین نزدیکی ها ، بعد از اتمام ماه رمضان اعدام شود. میدانید یعنی چه، از فکر این فاجعه بخود میلرزم و و از کلمه اعدام نفرت دارم.
شنیدم خودتان مادر هستید و دو دختر دارید، پس میتوانید یک لحظه از سیاست فاصله بگیرید و بحرفم گوش دهید با جان دل گوش دهید.
من یک مادر دردمندم، از سی سال پیش درد را شناختم و سالها است که دربدر دنبال فرزندانم هستند، فرزندانی که از عدالت گفتند و برای بهبود اوضاع کوشیدند. ولی در اینجا همه چیز ممنوع است. ما در جهنم زندگی میکنیم و این روزها زندگی من به تمام معنا جهمنی است.
رامین حسین پناهی که حتما اسمش را شنیده اید و عکس اش را دیده اید، فرزند دلبند من است. او هر کاری کرده باشد ، نباید کشته شود. آیا این حرف ناحقی است که من میزنم. او یک فعال سیاسی است ، پرونده سازیها شده و اکنون در یک قدمی مرگ است.
من از شما میخواهم که این روزها که مشغول گفتگو با مقامات ایران هستید، یک خواست را به خواستهای دیگرتان اضافه کنید، لغو حکم رامین حسین پناهی و بررسی پرونده او در یک دادگاه صالحه اروپایی.
میخواهم با این نامه برای یک لحظه به زندگی و روح و روان مادری وصل شوید که دیگر قلبش توان تحمل این فاجعه را ندارد. این روزها من و فرزند دلبندم قلبمان بهم وصل است . من میدانم که برای فرزند کوچکم رامین این لحظات چقدر سخت است کابوس اعدام، و میخواهم شما هم لحظه ای به این احساس من نزدیک شوید و خودتان را جای من بگذارید و کاری کنید که این فاجعه اتفاق نیفتد، شما میتوانید و من صمیمانه از شما میخواهم این کار را بکنید. رسما و بطور جدی بخواهید رامین اعدام نشود.
با احترام شرافت زرینی مادر رامین حسین پناهی

هزار فامیل" جمهوری اسلامی پا به فرار گذاشته....... منصور امان.

"هزار فامیل" جمهوری اسلامی پا به فرار گذاشته

منصور امان

هنگامی که بهره برندگان عُمده از یک سیستم که معمولا در حلقه درونی آن جا گرفته اند چمدانهای شان را برای خُروج می بندند، می توان تردیدهای به حقی پیرامون ثبات و بقای آن نظام در مجموع داشت. رژیم جمهوری اسلامی به این مرحله از شکاف در موجودیت خود پا گذاشته است.

آمار حیرت آوری که منابع حُکومتی از میزان فرار سرمایه نقدی از کشور فاش می کنند، روند فروپاشی درونی سیستم را با رقم و عدد مُستند می کند. زمان کوتاهی پس از اعتراضهای سرنگونی طلبانه دی ماه، یک مقام مجلس مُلاها از "خُروج بیش از ۳۰ میلیارد دُلار ارز از کشور در طول ماه های پایانی سال ۹۶" خبر داد و به تازگی مرکز پژوهشهای مجلس میزان خُروج سرمایه نقدی از کشور در سال گذشته را نزدیک به ۴۰ میلیارد دُلار اعلام کرده است.

یک نشانه آشکار از شدت گرفتن گرایش "گردن کُلُفتها" به انتقال ثروت خود به خارج از کشور را می توان در تلاطُم بازار ارز و سُقوط آزاد ارزش ریال مُشاهده کرد که از عوامل عُمده آن حرص و شتاب این دسته در تبدیل و نجات نقدینگی خود از یکطرف و کمیاب شدن ارز دولتی در نتیجه چپاول رانت خواران مُشتاق فرار از طرف دیگر است.

بدیهی است فقط اقلیتی محدود در جمهوری اسلامی دارای چنین حجم هنگُفتی از نقدینگی است، و گرنه می توان تصور کرد که مجموع پس اندازهای اکثریت مردُم ایران (اگر داشته باشند) حتی به گرد پای این میلیاردهای دو رقمی فراری نمی رسد. از این نیز بدیهی تر هویت اجتماعی صاحبان آنهاست: مُدیران دولتی، صاحبان رانتهای واردات، بانکداری، عُمده فروشی، خودرو سازی، پتروشیمی، نفت، گاز، انبوه سازی و ...؛ در یک کلام، طبقه اشراف حُکومتی که منافع نیرومندی در پُشتیبانی از "نظام" دارد و رژیم حاکم از جُمله روی دوش آن اُستوار شده است.

نگاه به نمونه ای از مقصدهای پولهای خارج شده و هزینه کرد آنها، شناسنامه فراریان را آشکار می سازد. آقای اسحاق جهانگیری که گویا بی وفایی "برادران" وی را مُضطرب کرده، از "خرید ملک در خارج" سُخن گفته و "علت مُهاجرت آنها را "نگرانی" عُنوان کرده است. فقط در یک قلم، به گُزارش یک منبع حُکومتی، دلالهای مسکن انگلیسی پیش بینی می کنند که "هزار تا هزار و پانصد پولدار ایرانی تا سال ۲۰۲۵ نزدیک به ۶ میلیارد پوند در بازار مسکن لندن سرمایه گذاری خواهند کرد".

چنین می نماید که "هزار فامیل" جمهوری اسلامی بیش از برنامه های سیاسی و ایدیولوژیک اربابان بخشنده اش به منافع خویش و داشته هایش می اندیشد. آنچه که آنها را به انتقال غنیمتهای شان برانگیخته فقط بوی فروپاشی سیستم نیست که از خیابان، کارخانه، جاده ها، شهر، شهرستان و روستا به مشام می رسد، بلکه همچنین اطلاعات دست اولی است که به لُطف حُضور در حلقه های میانی قُدرت به آنها دسترسی دارند؛ دانسته هایی که نگرانی آنان نسبت به حجم و درجه تهدیدات داخلی و خارجی و تردید نسبت به توانایی و ظرفیت حُکومت برای پایش و مهار آنها را مُدلل می سازد.

موشها اولین مُسافرانی هستند که کشتی شکسته را ترک می کنند. پُرسش این است که آیا نوبت به صاحبان کابینهای درجه یک در طبقه فوقانی می رسد که با اموال و ثروتهای غارت شده، با خونی که بر دست و جامه شان خُشکیده به ساحل عافیت بگریزند؟

رویدادهای هنری ماه (فروردین ۹۷) .....فتح الله کیائیها .

 

رویدادهای هنری ماه (فروردین ۹۷)

فتح الله کیائیها

 

نقاشی – گالری

 

اثر "بنکسی" در اعتراض به زندانی شدن هنرمند نقاش کرد

چندی پیش "زهرا دوغان"، هنرمند نقاش کرد، تصویری از پرچم ترکیه را روی دیوار شهرهایی که توسط ارتش این کشور ویران شده، نقاشی کرد و محکوم به ۳۴ ماه حبس گردید. اما این پایان ماجرا نبود چرا که در آنسوی دنیا هنرمند نقاش معروف، ولی گمنام دیگری به نام "بنکسی" تصویر زهرا را در تقاطع خیابان "هیوستون" و "باوری" در نیویورک در ابعاد ۲۱ متری کشید که پشت خطوطی میله مانند ایستاده است؛ خطوطی که نه تنها شباهت به میله های زندان دارد؛ بلکه نشانی ار روز شمار رهایی را نیز به بیننده القا می کند.

در زیر این نقاشی جمله ای هم به چشم می خورد که می گوید: "زهرا را آزاد کنید!"

بنکسی که هویتش شناخته شده نیست، در نقاشیهای دیواری خود به مسایل سیاسی و اجتماعی می پردازد.

 

هنر و سلاح سیاسی اش علیه نابرابری و بی عدالتی

یک گالری در شهر "فرانکفورت" مجموعه ‌ای از آثار هنرمندان ۴۲ کشور جهان را به نمایش گذاشته که هر یک حاوی پیامی سیاسی است.

مردانی که پیراهنی سفید بر تن دارند، دور یک میز کنفرانس نشسته‌ اند. سرشان روی زانوهای شان خم شده و دستان شان آویزان است. این یک تابلوی رنگ روغن از "آدلیته حسنی"، هنرمند ساکن نیویورک است. هنرمند در این تابلو که "خوابیده ها" (The Sleepers)

نام دارد، انفعال رهبران جهان را به باد انتقاد گرفته و ترسیم کرده؛ سیاستمدارانی که اهل عمل نیستند و به خواب رفته ‌اند.

بعضی از تصاویر جالب این نمایشگاه عبارتند از: "رقصنده و افسر پلیس"، "پرچمهای بی معنی"، "لایکهای مجازی"، "کابینهای رای گیری"، "انتخابات" و "پلیس ضد شورش در مقابل آتش".

 

نمایش آثاری از زندانیان گوانتانامو

شش نقاشی و یک مجسمه که توسط زندانیان زندان نظامی آمریکا در خلیج گوانتانامو ساخته شده، چندی پیش در "دانشکده عدالت کیفری جان جی" در شهر نیویورک به نمایش گذاشته شد.

این اولین بار نیست که مجموعه‌ ای از آثار هنری این زندانیان به نمایش گذاشته شده است. برخی از این آثار عبارتند از: "مجسمه آزادی" از "محمد انسی"، "تایتانیک" اثر "خالد قسیم"، "کشتی شکسته" اثر "جمال آمیزیانی" و مدل چوبی یک کشتی اثر "معاذ العلوی".

 

 

سینما، تلویزیون

 

جشنواره کن خواهان تامین آزادی سفر جعفر پناهی شد

فیلم "سه ‌رخ"، تازه ‌ترین ساخته جعفر پناهی، در بخش اصلی جشنوار فیلم کن با فیلم "همه می ‌دانند" اصغر فرهادی بر سر نخل طلای مهمترین جشنواره سینمای اروپای مرکزی رقابت می ‌کند. مسوولان جشنواره فیلم کن از جمهوری اسلامی خواسته ‌اند به پناهی اجازه دهد در این جشنواره سینمایی شرکت کند.

سال گذشته جعفر پناهی به اتهام "اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی" به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلمسازی، ۲۰ سال محرومیت از فیلمنامه ‌نویسی، ۲۰ سال محرومیت از سفر به خارج از ایران و ۲۰ سال ممنوعیت از هر نوع مصاحبه با رسانه ‌ها و مطبوعات داخلی و خارجی محکوم شد.

جشنواره فیلم کن از جمهوری اسلامی خواسته به پناهی اجازه سفر به فرانسه را دهد. "تیری فره ‌مو"، مدیر هنری جشنواره فیلم کن، گفته است: "ما نمی‌ خواهیم جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهیم. ما دیپلمات نیستیم. مقامات فرانسوی از درخواست ما حمایت می‌ کنند. این درخواست رسمی ا‌ست."

 

سینمای عربستان در جشنواره امسال کن

وزیر فرهنگ عربستان سعودی اعلام کرد که این کشور برای اولین بار، به‌ ویژه با نمایش فیلمهای برگزیده کوتاه، در هفتاد ‌و یکمین دوره جشنواره فیلم کن شرکت خواهد کرد.

"عواد العواد"، گفت: "ما بسیار خوشحالیم زیرا با خانم "فرانسواز نیسن" (وزیر فرهنگ فرانسه) بر سر نخستین شرکت رسمی در جشنواره فیلم کن به توافق رسیدیم."

شرکت عربستان سعودی در جشنواره کن با نمایش ۹ فیلم کوتاه و برگزاری نشستهای حرفه‌ ای، به‌ طور عمده نمادین خواهد بود.

 

اعتراض ۷۰ زن مستندساز به رفتار خشونت ‌آمیز با "دختران خیابان انقلاب"

۷۰ زن مستندساز در نامه سرگشاده ای خطاب به روسای سه قوه و نمایندگان مجلس به رفتار وحشیانه ماموران انتظامی و امنیتی ایران با زنان و دختران معترض به حجاب اجباری اعتراض کردند.

آنها در نامه خود گفته ‌اند که به اقتضای شغل خود شاهد نابسامانیها در حوزه زنان هستند و تلاش کرده ‌اند که این مشکلات را بازتاب دهند "اما اکنون به شدت از رفتارهای خشونت ‌آمیز اعمال ‌شده بر زنانی که به شکلی مسالمت‌ آمیز خواهان حجاب اختیاری و حق انتخاب پوشش هستند، خشمگین و آزرده ‌خاطر هستیم."

آنها نوشته‌ اند: "مجریان شما در برابر دیدگان شهروندان، دختران خیابان انقلاب را از سکوهایی که برای اعتراض مسالمت ‌آمیزشان انتخاب کرده ‌اند، به پایین پرت می ‌کنند و دست و پای شان را می ‌شکنند و حتی می‌ شنویم در خفا و بازداشت آنان را کتک می‌ زنند."

مستندسازان زن اینگونه رفتارهای خشونت ‌آمیز و غیرمدنی را موجب "زیر سووال" رفتن سران سه قوه در صحنه‌ های داخلی و بین ‌المللی دانسته ‌و از آنها خواسته ‌اند تا "تاب مخالفتهای مدنی و صلح‌ طلبانه" را داشته باشند.

مینا اکبری، پگاه آهنگرانی، شیرین برق نورد، لیلا نقدی ‌پری و مهناز محمدی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.

 

"سسمی ستریت" به دیدار کودکان جنگ زده خاورمیانه می رود

در حالیکه جنگ داخلی سوریه هفتمین سال خود را طی می کند، میلیونها کودک آواره در اردوگاههای پناهجویان، دوران کودکی خود را می گذرانند. اما یک شرکت غیر انتفاعی آمریکایی که با شوی تلویزیونی عروسکی معروف آمریکایی "سسمی ستریت" همکاری می کند، می گوید عروسکهای محبوب خود را به کشورهای جنگ زده خواهد فرستاد تا کمی شادی و نشاط به دنیای این کودکان ببخشد.

"شری روزنفلد"، معاون رییس شرکت غیرانتفاعی "کارگاه سسمی" گفت این سازمان در همکاری با "کمیته بین المللی نجات" (IRC) برای کودکان مناطق جنگ زده امکان آموزش فراهم می کند تا به آنها و خانواده های شان در مبارزه با اثرات تکان دهنده جنگ یاری دهد.

او می گوید این کار را از دو طریق انجام خواهند داد: "یک روش ارایه خدمات به طور مستقیم از طریق شخصی برای یک و نیم میلیون کودک آسیب ‌دیده است. دیگری ایجاد برنامه های آموزشی جدید است که در دسترس ۹ میلیون و ۴۰۰ هزار کودک در سراسر عراق، اردن، لبنان و سوریه خواهد بود."

 

موسیقی

 

اجرای قطعاتی برای زنان در کنسرت گروه تال

گروه موسیقی "تال" به سرپرستی فرج علیپور، ۲۱ اردیبهشت ماه در تهران کنسرت "گل و نی" را برگزار می ‌‌کند. این کنسرت در برج میلاد با اجرای قطعاتی که برای زنان سروده شده، اجرا می ‌شود.

در این کنسرت، زنان لر با لباسهای محلی و روسری لری (گل ونی) و در کنارشان مردان با انداختن گل و نی بر شانه ‌ها در این مراسم شرکت می‌ کنند .در این برنامه مسلم علیپور - خواننده - به همراه رضا ساکی و مجید پاپیزاده همراه با "گل و نی" در کنار گروه به اجرای برنامه خواهند پرداخت.

 

قطع برق شهر برای لغو یک کنسرت

کنسرت گروه موسیقی بندری "لیان" به سرپرستی محسن شریفیان شامگاه شنبه یازدهم فروردین ماه در شهر "کلمه" در استان بوشهر، در حالی به روی صحنه رفت که از چند روز قبل امام جمعه این شهر و مقامات وابسته به وی دست به تحریک علیه برگزاری آن زده بودند.

حجت ‌الاسلام مصلح گفته بود‌: "چرا باید به یک خارج ‌نشین مجوز اجرای برنامه و موسیقی بدهیم؟ جوانان انقلابی شهرستان دشتستان اجازه برگزاری چنین مراسمی را نخواهند داد‌."

این اظهار نظر اگرچه منجر به برگزار نشدن این کنسرت نشد، ولی پس از گذشت ۲۰ دقیقه از اجرای موسیقی، علاوه بر قطع برق و اینترنت استادیوم محل برگزاری کنسرت، برق کل شهر "کلمه" نیز قطع شد. سپس برق بعد از نیم ساعت وصل شده ولی پس از دقایقی به محض ورود مجدد محسن شریفیان بر روى صحنه، دوباره قطع شد که در نهایت منجر به لغو کنسرت شد.

در این مراسم بیش از ۵ هزار نفر از استان بوشهر و استانهای مجاور حضور داشتند که با چراغهای خاموش در سالن مواجه شده و ناچار به ترک محل شدند.

 

شعر ماه:

 

سیاه چالم اما

دلم می خواست سیاره ی پریشانی باشم

بر مدار مادرم

وقتی کهکشانی را بر سر می کند و

از کوچه می گذرد ...

 

س.ق

 

 

(منابع: دویچه وله، صدای آمریکا، رادیو زمانه، رادیو فردا، جنگ خبر، بی بی سی، موسیقی ما)

 

 

منبع: نبردخلق شماره ۳۹۷، شنبه   اول اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۲۱ آوریل ۲۰۱۸

اعتصاب گسترده کامیونداران نمایشی از قدرت مردم ..... زینت میرهاشمی.

 اعتصاب گسترده کامیونداران نمایشی از قدرت مردم

زینت میرهاشمی

در حالی که ابلاغیه تهدید آمیز شرکت ملی بخش فرآورده های نفتی در اصفهان برای پایان یافتن اعتصاب رانندگان کارساز نبوده، ورود سپاه پاسداران برای درهم شکستن اعتصاب گسترده کامیونداران، نشانه ضعف حکومت در مقابل مقاومت کامیونداران معترض است.
اعتصاب رانندگان کامیون که از روز سه شنبه اول خرداد در بسیاری از شهرهای ایران آغاز شد تا روز آدینه ۴ خرداد ادامه یافت و مورد حمایت سریع و همگانی بسیاری از کامیونداران در شهرهای مختلف قرار گرفت. تا زمان نوشتن این فراسو بر طبق داده های خبری در رسانه های جمعی، اعتصاب  کامیونداران به حدود ۱۷۰ شهر در ۲۹ استان گسترش یافته است.
اعتراض کامیونداران واکنشی بر حق در برابر شرایط ظالمانه ای است که بر کار و زندگی آنها پنجه انداخته است. جمله نوشته شده بر یکی از بنرهای کامیونداران مبنی بر «حق گرفتنی است، دادنی نیست» در عمل با حرکت متحد، عبور از شرایط تحمیل شده با نام «اقتصاد مقاومتی» و تحمیل ریاضت کشی را در دستور کار قرار داده است.
همبستگی و تداوم اعتراض کامیونداران به واکنش وزارت راه و شهرسازی منجر شد. سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در برابر گسترده شدن اعتصاب کامیونداران اعلام کرد که کرایه رانندگان کامیون از روز شنبه تا سقف ۲۰ درصد اضافه خواهد شد.
با توجه با کاهش ارزش ریال و بحران اقتصادی موجود که نتیجه بلافصل آن صعود قیمتها است، اضافه کردن ۲۰ درصدی کرایه ها تاثیری بر وضعیت زندگی و معاش کامیونداران نخواهد داشت. همراه با بالا رفتن نرخ تورم این افزایش اگر چه موفقیتی برای کامیونداران خواهد بود اما مشکلی را درمان نخواهد کرد.
اعتراضهای نیروهای کار که هر روزه بر بستر بی عدالتیهای موجود در جامعه و سیاستها و عملکردهای ضد مردمی رژیم شکل می گیرد، از شهری به شهر دیگر، از استانی به استان دیگر امتداد خواهد یافت. جنبشها، قیامها، خیزشها و اعتراضهایی که پیکر رژیم را هر چه بیشتر فرسوده خواهد کرد.

مست بوی تو ..... فتح الله کیاییها.

 

مست بوی تو

فتح الله کیاییها

 

خورشید با عجله از کنار پنج گذشت

قهوه سرد شد و مادر

طلوع حادثه را

انتظار کشید.

خواهر گفت:

پرچین باغ چه کوتاه است

باید گیلاسی به گوش بیاویزیم

قهوه تلخ بود و اوقات من

هم

ساعت را خورشید طی کرده بود

بی آن که دغدغه ای داشته باشد.

خواهر گفت:

عطری به خود بزن

هنگام دیدن اوست.

اما من مست بوی تو بودم

که عرق می ریخت از سر و کولت

و ثانیه شمار لحظه هایت

گرسنگی بود و وحشت

کرایه ی خانه.

خواهر گفت:

عطری به خود بزن

و برادر

غرق  بوی باروت بود

که می بارید.

خورشید بی دغدغه

از پنج عصر گذشت

و نماز انتظار مادر

بر چار چوبه ی ایمان

خشکید.

قهوه ام تلخ بود و

اوقاتم تلخ تر.

 

اعتصاب گسترده کامیونداران نمایشی از قدرت مردم ...... زینت میرهاشمی.

اعتصاب گسترده کامیونداران نمایشی از قدرت مردم

زینت میرهاشمی

در حالی که ابلاغیه تهدید آمیز شرکت ملی بخش فرآورده های نفتی در اصفهان برای پایان یافتن اعتصاب رانندگان کارساز نبوده، ورود سپاه پاسداران برای درهم شکستن اعتصاب گسترده کامیونداران، نشانه ضعف حکومت در مقابل مقاومت کامیونداران معترض است.
اعتصاب رانندگان کامیون که از روز سه شنبه اول خرداد در بسیاری از شهرهای ایران آغاز شد تا روز آدینه ۴ خرداد ادامه یافت و مورد حمایت سریع و همگانی بسیاری از کامیونداران در شهرهای مختلف قرار گرفت. تا زمان نوشتن این فراسو بر طبق داده های خبری در رسانه های جمعی، اعتصاب کامیونداران به حدود ۱۷۰ شهر در ۲۹ استان گسترش یافته است.

اعتراض کامیونداران واکنشی بر حق در برابر شرایط ظالمانه ای است که بر کار و زندگی آنها پنجه انداخته است. جمله نوشته شده بر یکی از بنرهای کامیونداران مبنی بر «حق گرفتنی است، دادنی نیست» در عمل با حرکت متحد، عبور از شرایط تحمیل شده با نام «اقتصاد مقاومتی» و تحمیل ریاضت کشی را در دستور کار قرار داده است.
همبستگی و تداوم اعتراض کامیونداران به واکنش وزارت راه و شهرسازی منجر شد. سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در برابر گسترده شدن اعتصاب کامیونداران اعلام کرد که کرایه رانندگان کامیون از روز شنبه تا سقف ۲۰ درصد اضافه خواهد شد.
با توجه با کاهش ارزش ریال و بحران اقتصادی موجود که نتیجه بلافصل آن صعود قیمتها است، اضافه کردن ۲۰ درصدی کرایه ها تاثیری بر وضعیت زندگی و معاش کامیونداران نخواهد داشت. همراه با بالا رفتن نرخ تورم این افزایش اگر چه موفقیتی برای کامیونداران خواهد بود اما مشکلی را درمان نخواهد کرد.
اعتراضهای نیروهای کار که هر روزه بر بستر بی عدالتیهای موجود در جامعه و سیاستها و عملکردهای ضد مردمی رژیم شکل می گیرد، از شهری به شهر دیگر، از استانی به استان دیگر امتداد خواهد یافت. جنبشها، قیامها، خیزشها و اعتراضهایی که پیکر رژیم را هر چه بیشتر فرسوده خواهد کرد.

صلح را ...... فرنگیس بایقره .

 

صلح را

فرنگیس بایقره

 

بشنو مرا مادر، که پشت صخره ام اینجا

به دنبال تو من گشتم روان

باری

تو گفتی می روم بهر دفاع از میهنم

من به چشمت خواندم آن جور و ستم

من که دیدم دیده ات پر اشک شد

تو به هنگام وداع، بودی پریشان مادرم

اشک چشمت این دلم را ریش کرد

حال من اینجا و پشت صخره ام

من برای دیدن رنگین کمان عشق و صلح

پر زدم پرواز کردم سوی تو

آمدم اینک کمینگاهم، نگر

گر که بگذاری نگاهم بر تو است؛

تو صلابت داری و شیرانه، در حال نبرد

تو جسورانه چه آسان می چکانی

سهل سهل

من چه درمانده فتادم پشت سر

من کبوتر وار سویت آمدم ای مادرم

من پر پرواز دارم

چون کبوتر ها سپید

من سرود صلح می خوانم چو رود

مَنگرم؛ پشت صخره مانده ام

من به تُک،

یک ساقه ی پر برگ را آورده ام

از افقها تا افقها پر زدم

از برای دیدن رنگین کمان

تپه ها را کوهها را در نوردیدم ، رها

سمبل صلح است بر منقار سرخ کوچکم

قلب من را آتش دشمن شکافت

من کبوتر وار باز، پرواز کردم

باز ... باز...

آسمان آبی شود، شاید که روزی

بر فراز...

آه مادر ، درد دارم پشت صخره مانده ام

ابری آمد بس سیاه و پر ز اشک

گفتم: آری، بارد این باران چو رگباری شدید

گفتم: آری، این افق روشن شود باری دگر

این افق را دیدم؛ آنسان

 از پس باران شود؛

روشن و گردد بپا رنگین کمان

این همان عشق است

عشق رنگی صلح جهان

صلح مردم ... هر چه انواع بشر

رنگ رنگ

هفت رنگ...

حتی می شود هفتاد رنگ

مادرم!

 من با کبوترهای زیبا و سپید

با همه پیوند یاری بسته ام

من به آنان از سر عشق و وفا پیوسته ام

لیک، اکنون من به تو پیوسته ام...

آری این بال سپید و سینه ی برفین من

رنگ صلح است

و

نباید گردد از آتش و یا دودی سیه،

                                          یا این که سرخ

آه مادر زخمی ام کردند زود

حال من اینجا و پشت صخره ام

منگرم اینسان که خونم می رود

                                باران... باران، سوی رود...

 

مه 2018

منبع: نبردخلق شماره ۳۹۸، اردیبهشت ۱۳۹۷ -  آوریل ۲۰۱۸